Jedną z podstawowych różnic pomiędzy kulturami jest ta, dotycząca stosunku do czasu. Badacze różnic międzykulturowych określą zatem kultury mianem monochronicznych i polichronicznych, czasem te kultury nazywane są również kulturami synchronicznymi lub sekwencyjnymi. Cech różnicujących kultury ze względu na różne rozumienie czasu nie jest wiele, jednak są one bardzo znaczące.

Kultury monochroniczne

Kultury monochroniczne to kultury, w których dużą uwagę przywiązuje się do punktualności i harmonogramów [1]. W społeczeństwach przywiązujących wagę do czasu punktualność jest czynnikiem rozstrzygającym, harmonogramy traktuje się jako ustalone raz na zawsze, porządek dzienny – jako niepodlegający zmianom, a spotkania zawodowe są rzadko przerywane. W Niemczech, Szwajcarii, Holandii i innych krajach, w których przywiązuje się dużą wagę do terminowości, konieczne jest punktualne przybycie na zaplanowane spotkanie. Przedstawiciele kultury monochronicznej postrzegają czas jako biegnący liniowo. Spóźnianie się może być odebrane jako brak szacunku, a nawet lekceważenie. Dodatkowo, ponieważ jest to kultura sekwencyjna, w spotkaniach służbowych zwraca się pełną uwagę na jeden punkt programu po drugim [2].

Kultury polichroniczne

Kultury polichroniczne to kultury, które określamy przez zaprzeczenie cech kultur monochronicznych, którym został poświęcony poprzedni fragment rozdziału. Są to kultury, w których dobre relacje są znaczne ważniejsze niż punktualność, zatem czas ma mniejsze znaczenie [1]. Kultury polichroniczne, to takie, w których ludzie kładą mniejszy nacisk na punktualność i nie traktują terminów jako nieprzekraczalnych, panuje większa elastyczność. Osoby z kultur polichromicznych cenią harmonogramy, które nie są napięte, jak również posiedzenia, w czasie których może się odbywać kilka spotkań jednocześnie i mogą dotyczyć spraw kompletnie ze sobą niezwiązanych [3]. W niektórych kulturach polichronicznych, np. w krajach arabskich, normą jest, iż np. spotkania biznesowe przerywane są ze względu na odwiedziny kogoś z rodziny, zwłaszcza, gdy odwiedzającym jest ktoś ze starszyzny rodowej. Należy zatem stwierdzić, iż w tym typie kultur czas jest terminem bardzo elastycznym, a co ważniejsze, zarówno priorytety, jak i czas ich realizacji nie są niezmienne i będą wypadkową wielu czynników w zależności od sytuacji. Dodatkowo ze względu na zakłócenie przebiegu spotkania często będzie się ono znacząco przedłużało, o czym należy pamiętać [4].
Upływ czasu jest postrzegany jako rodzaj koła – przeszłość, teraźniejszość i przyszłość są ze sobą powiązane. Ten punkt widzenia wpływa na to, jak organizacje w tych kulturach podchodzą do terminów, myślenia strategicznego, inwestycji, rozwijania talentów od wewnątrz i koncepcji planowania długoterminowego [5]. Warto pamiętać, iż w tym typie kultur dobre relacje z innymi ludźmi są zdecydowanie ważniejsze niż punktualność i dotrzymywanie terminów. Można spóźnić się na przykład na spotkanie biznesowe, ponieważ trzeba było komuś nagle pomóc itp.  Co ciekawe jednak nawet w kulturach polichromicznych oczekuje się, że gość przyjdzie punktualnie na spotkanie, aby w ten sposób okazać szacunek dla gospodarza. Równie ważne jest przypomnienie, że jeśli np. podczas spotkań biznesowych przedstawiciele kultury polichronicznej będą spóźnieni, nie znaczy to, iż są niegrzeczni, a jedynie, iż w ich kulturze traktuje się czas elastycznie [3].